«مشکلات ما، سرمایه ماست.» همچنان این جمله‌ی درخشان همایون صنعتی‌زاده در فیلم «بانوی گل سرخ» چراغ راه من است. ما که سرمایه‌دارترین مستندسازان جهانیم! باز با نداشته‌هایمان شروع کردیم: سرمایه‌ی تولیدی که نبود و نبودنش مانع چهار سال همراهی با توران خانم نشد. تلویزیونی که همچنان چشم‌اش را نه بر فیلم‌های ما که بر مردم این کشور بسته است و معبرهایش برای پخش دیگر فیلم‌های کارستان هم گشوده نشد. راه‌های اکران همچنان در گروه سینمای هنر و تجربه خلاصه شده

از سال ۱۳۹۱ این شانس را پیدا کردم که به بهانه ساخت فیلم مستند «توران خانم» به اتفاق مجتبا میرتهماسب، در سال‌های پایانی عمر پر بار «توران میرهادی» از نزدیک با ایشان آشنا شوم. تفکُر آموزه‌های خانم میرهادی در تعلیم و تربیت نوین و ادبیات کودکان برای دغدغه‌مندان و متخصصان حوزه کودک آشنا و الهام‌بخش است، اما در طول پنج سال ساخت فیلم «توران خانم» هر زمان که حضور بی بدیل‌شان در قاب دوربین قرار می‌گرفت، حسرتی عمیق بر دلم