کی پاپ-هاشورکی پاپ-هاشور

راهنمای خرید بلیت

کی پاپ

65 دقیقه

+16 |


زبان/گویش: فارسی | ایران |

زیرنویس: فارسی,

مستند کی‌پاپ با رویکردی کاملا متفاوت به گسترش پدیده‌ای فرهنگی نه‌چندان جدید بین جوانان و نوجوانان، اما شناخته نشده بین خانواده و مربیان تربیتی پرداخته است.

 این مستند با تمرکز بر شناخت صحیح کی‌پاپ، کی‌دراما و ریشه‌یابی هواداری آن در ایران، آمده تا نگاه متفاوتی به این پدیده‌ی فرهنگی داشته باشد.

تهیه کننده:

محمدحسین جعفریان

کارگردان:

علی کوثری

نویسنده:

علی کوثری

تصویر بردار:

ایمان سرمستی

تدوینگر:

مهرداد خاکی، سید شایان مینائی

صدا بردار:

محمد امین طالب علم، سید مهدی موسوی سرحدی

صداگذار:

دانیال استاد عبدالحمید

نظرات

فاطمه | ۱۴۰۴-۰۱-۱۶ ۱۸:۰۴

خب من مستند رو دیدم من ارمیم و حدودا 7 سالی میشه که طرفدار بی تی اسم.شما خیلی جاهای برای اینکه بگید کیپاپ خیلی معروفه از اسم بی تی اس استفاده کردید ولی با کسایی مصاحبه کردید که طرفدار اکسو هستن.درواقع اکسو الان خیلی قدیمی شده و طرفدارای چندانی نداره و من امیدوار بودم از بی تی اس خیلی بیشتر حرف بزنید چون درسته طرفدارای دیگه ای هم از بقیه ی گروه های کیپاپ وجود دارن ولی شما یه نگاه به امار و ارقام بندازید میبینید بی تی اس گل سر سبد کل کیپاپه .عجیب بود برام و ناراحت کننده بود که درست و حسابی راجب بی تی اس حرف زده نشد و فقط بیشتر از تصویر و اسمشون استفاده کردید .باید بگم رده سنی طرفدارای بی تی اس الان بیشتر ادمای 20 تا 40 سال هستن.عجیبه نه؟ولی شما باید یه نگاه به رده سنی تماشا گرای ویدیو های یوتیوب بی تی اس بندازدید و بعد متوجه ی حرف من میشید .پس میتونستید ارمی با رده سنی حدودا 20 تا سی ساله رو توی مستندتون دعوت کنید و باهاش مصاحبه کنید.نمیگم مستند بدی بود چون کلا به کیپاپ پرداخته بودید ولی بایید بگم بی تی اس یه مقدار متفاوت تر از کیپاپه . مثالشم همین اشاره ای بود که خودتون به عمل های زیبایی فراگیر کردید . بی تی اس کاملا مخالف اینه که از ظاهرت بیزار باشی و به عمل های زیبایی روی بیاری. در کل مستند خوبی بود ولی کاش بیشتر راجب بی تی اس حرف میزدید . حقیقتش اینه حتی قفسه ی البومای بی تی اس و کیپاپ توی فروشگاه ها کلا جداس و حتی خود ارمیا هم بی تی اس رو جزو کیپاپ نمیدونم .به نظرم خوب میشد اگه حداقل یکی از کساییکه باهاشون مصاحبه کردید ارمی قدیمی بود که خیلی خوب بی تی اس رو میشناخت. مثلا یکی از ارمیایی که من میشناسمش حدودا 34 سالشه و فن پیج داره . و به نظرم خیلی اشتباه بود که ماکان بند رو بی تی اس ایران معرفی کردید .حقیقتا دلیل اینکه من ارمی شدم نامجون بود که لیدر بی تی اس .یه ادم شدیدا پخته و فهمیده ایه که جزو نوابغ کره ی جنوبی محسوب میشه با ایکیوی 148 .خیلی وقتا بوده که میخواستم دست از ارمی بودن بردارم چون بعضی اوقات فضای فندوم شدیدا سمی میشه ولی حقیقتا نامجون باعث شده همچنان طرفدار بمونم.برای نامجون احترام زیادی قائلم .چون ادمیه که کتابای زیادی میخونه و راجب فلسفه و روانشناسی کتابای زیادی خونده و معرفی میکنه کلا شخصیت عمیق و زیبایی داره . خواستم بهتون بگم کلا بی تی اس و کیپاپ دو تا چیز جدان .نمیگم کاملا جدا چون بی تی اس باعث محبوبیت و معروفیت کیپاپ توی دنیا شده .

محمد | ۱۴۰۴-۰۱-۰۳ ۱۵:۰۳

من هم یه جوون ده هشتادیم دقیق تر بگم متولد 82 و دانشجو اما اصلا با بی تی اس و کی پاپ آشنایی نداشتم و فکر میکردم چقدر با هم سن و سال هام (و معمولا دو سه سال کوچیکتر) که طرفدار اونا هستن دورم ، غریبم و چقدر ناآشنا بودن انگار در دو کره متفاوت زندگی میکردیم و خیلی علاقه داشتم بدونم کی پاپ و ... چی هستن. حالا که این مستند رو دیدم متوجه شدم انقدر ها هم، با هم سن و سال هام غریب نیستم چون دلیلی که باعث تمایل شون نسبت به کی پاپ شد رو کامل درک کردم و یاد خودم اوفتادم اگر من هم اون موقع با اینا آشنا میشدم شاید از طرفدارانش میشدم. دیگه بیشتر از اینا چیزی نمیگم. ممنون از عوامل سازنده این مستند و مستند های جدیدی که ساخته شده و مشکلات رو حداقل شفاف میگن همین که درک بشه نیاز های واقعی و ریشه ای تر پیدا بشه راه حل هم کم کم پیدا میشه. بازم که زیاد حرف زدم...

فاطمه زهرا | ۱۴۰۳-۱۲-۲۵ ۰۴:۰۳

"چه آن موقع که در سینما مستند را به همراه دوستانم دیدم، و چه اکنون که از والدینم خواسته‌ام به تماشای مستند بنشینند، بی‌نهایت از انتخاب این موضوع سپاسگزارم. خسته نباشید و خدا قوت می‌گویم. شما بزرگواران کاری کردید که دریچه‌ای جدید در روابط من با پدر و مادرم گشوده شود. امیدوارم بتوانم از این فرصت بهترین استفاده را ببرم و همچنین آمادگی خود را برای همکاری با بزرگوارانی که در این موضوع دغدغه دارند، اعلام می‌کنم. یا علی.

رضوان | ۱۴۰۳-۱۲-۲۲ ۰۵:۰۳

اینکه مجری معتقده دغدغه‌ی یه نوجوون ١٣ - ١۴ ساله مسائل اجتماعی و کار و پول و... نیست غیرطبیعیه! بله این عقیده برای کودکی دهه شصتیا و هفتادیا بود که درآمد خانواده‌شون کفاف زندگیشونو میداد و دخل و خرجشون باهم یکی بود نه زندگی الان و نوجوونهای الان که باید پابه‌پای مامان و باباهاشون کار کنن تا شاید بتونن یه زندگی متوسط برای خودشون بسازن و به چیزهایی که دلشون میخواد برسن.. اون نوجوون یا تینیج هم داره تو همین جامعه و با همین مشکلات اجتماعی و اقتصادی و.. زندگی می‌کنه و میجنگه پس براش مهمه!

برای ثبت نظر ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید!