روایت تاریخ با بازیگوشی و طنازی/ نگاهی به مستند «طاهر»
مستند «طاهر» به کارگردانی امیرمسعود حسینی روایتی بازیگوشانه، خلاق و جذاب از یک شخصیت تاریخی است.
محمدعلی حیدری
مستند «طاهر» محصول مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی این روزها اکران آنلاین شده است. فیلم، روایتی جذاب درباره بابا طاهر عریان شاعر نامدار ایرانی است. فیلمساز تمرکزش را بر یک موضوع جذاب گذاشته است، مستند «طاهر» کاوشی همراه با بازیگوشی و طنازی است. پاسخی تصویری و تاریخی به سوال‌های پرشماری که درباره این شاعر وجود دارد. فیلمساز، روایت را با تاریخ شهر همدان و نماهایی از مقبره بابا طاهر آغاز می‌کند و سپس برای تماشاگر پرسش‌هایی ایجاد می کند که کارشناسان آن را پاسخ می دهد. فیلم، طنازانه پیش می رود. روایتگری سیامک صفری بازیگر سرشناس و معتبر تئاتر به متن درست و دلنشینی که کارگردان نوشته، جان داده است.
«طاهر» به کمک روایت شیرینی که دارد، تا انتها برای تماشاگر جذاب باقی می ماند. بر خلاف اغلب مستندهای پرتره و تاریخی، فیلم زنده و پرطراوت است و از این منظر، که موضوعی جدی را با طنز، نگاه کرده خاص و سرگرم کننده شده است.
«طاهر» بر خلاف اغلب مستندهای تاریخی، خشک و جدی و کلافه کننده نیست. بر اساس تحقیقی گسترده و همه جانبه ساخته شده، اما اطلاعات و داده‌ها را در روایتی شیرین برای مخاطب بیان می‌کند. فیلم، با همه پرسش‌هایی که ایجاد کرده به پایان می رسد. به این دلیل واضح که شخصیت بابا طاهر در تاریخ گم شده یا اطلاعات درباره آن هرگز، کامل و کافی نبوده است. با این همه امیرمسعود حسینی، با شجاعت وارد فضایی شده که پیش از او، مغفول بوده است. «طاهر» تصاویر آرشیوی خوبی دارد و تمهید استفاده از نقاشی مینیاتور برای روایت زندگی و روابط طاهر (که از او تصویری نیست) کارآمد بوده است.
«طاهر» در سایت هاشور اکران آنلاین شده است.
