به گزارش روابط عمومی هاشور نیوز به نقل از مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، ابراهیم باقرلو گفت: این حوزه، پژوهشگران صاحب‌اندیشه را یاری می‌کند و با نگاه تحلیلی، انتقادی و پرسشگر خود، توانایی نشر آگاهی، نقد اجتماعی، طرح مطالبات واصلاح‌طلبی را داراست.
این عکاس که سال‌ها در حوزه مستندهای آئینی کار عکاسی مستند را دنبال کرده است معتقد است: برگزاری دوسالانه‌های عکس و ده روزه‌های عکاسی هیچ کدام به خودی خود نمی‌توانند روند نگرش دقیق اهالی علاقه‌مند به حوزه مستندنگاری را سمت و سو دهند؛ چرا که اندیشه عکاس جستجوگر است که هر زمان در هر موقعیتی ضرورت ثبت را احساس کند، کار خود را انجام می‌دهد.
باقرلو درباره پروژه عکاسی و مجموعه عکس مستند هم با اشاره به نیازمندی این نوع پژوهش تصویری به انجام یک سیر مطالعاتی دقیق و مدون گفت: عکاس مستند با یک دست دوربین را حمل می‌کند و با دستی دیگر نیازمند به کارگیری و تحلیل اطلاعات از قبل مطالعه شده در ذهن و اندیشه و درون خود است، اغلب پروژه‌های عکاسی تعریف شده از سوی نهاد‌های دولتی و ادارات و سازمان‌ها یک کار صرفا! آماری و فرمایشی و بی‌مطالعه است و بیشتر در خدمت خوشامد و تأیید مدیران بالادستی و منافع سازمان متبوع است و طبیعتاً!، ماهیت عکاسی مستند ایجاب می‌کند که از چنین سفارش‌های دولتی و سازمانی فاصله بگیرد؛ اما اگر مدیران مستقل، آگاه و واقف بر اهمیت نیاز و تأثیرعکس مستند در حوزه‌های گوناگون، بر مسند امور بنشینند، آن وقت است که آگاهی این مدیران عامل، سیاست‌گذار و تصمیم‌گیرنده، دیگر نه بر پایهٔ اطلاعات، نمودار‌ها و آمارها، بلکه بر اساس رؤیت مجموعه‌های عکس مستند و دیدگاه پژوهشگران تصویر، منجر به تصمیم‌گیری می‌شود.
او گفت: امروزه در بسیاری از کشور‌های توسعه یافته عکاسی مستند به عنوان دانش پایه در حوزه مستندنگاری و سینمای مستند یکی از نشانه‌های توسعه یافتگی است و نقطه‌ی مقابل این توسعه یافتگی را می‌توان در تعریف انواع، اما و اگر‌ها از سوی مسئولین ناآشنا به زیرساخت‌های تاثیرگذار این شاخه اجتماعی از هنر عکاسی و ایجاد ممانعت و نیازمندی به انواع مجوز‌ها و تایید‌ها برشمرد؛ موانعی که گاه متأثر از ملاحظات و منافع ساختار‌های قدرت هستند و با هدف کنترل و تعریف چارچوب‌های تفسیری تعیین شده ایجاد می‌شوند.
این عکاس مستند، به عنوان نمونه موضوع فاجعه انسانی جغرافیای غزه را یادآور شد و ادامه داد: حضور مطالعاتی عکاسان مستند و سینماگران مستندنگار مستقل از مباحث ایدئولوژیک، به عنوان یک رویداد بشری قابل تامل و تحلیل است. این فاجعه‌ی بشری و این سیاست غیر انسانی با وجود سکوت‌های سیاسی و مگو‌های تریبون‌های بین‌المللی و نگاه‌های به خواب زده جامعه جهانی، ولی همچنان توسط دوربین عکاسان مستندنگار با عکس و فیلم گرچه سخت و خطیر، اما در حال رصد و روایت است و آینده نشان خواهد داد که قدرت همین ثبت‌های مستند چگونه با گذشت زمان و انواع فیلتر‌های دیکتاتوری، عیان تر، رساتر، فراگیرتر، حرفه‌ای‌تر و قابل تامل‌تر خواهد بود و این قدرت محکم قاب روایتگر رسانه عکس و نگاه مستند در قبال مشت به ظاهر محکم دیکتاتوری و ستم‌ورزی است.
ابراهیم باقرلو با مبارک دانستن ورود سیاست گذاری نوزدهمین جشنواره سینما حقیقت به بخش مجموعه عکس مستند، این اتفاق را نقطه عطفی در یک نگاه نافع برای جامعه سینماگران مستند و عکاسان مستند دانست و در توصیه به داوران بخش مجموعه عکس مستند یادآور شد: متن و محتوای فراخوان به خوبی نشان می‌داد که برای نخستین بار است که از سوی مرکزی معتبر یک دعوت به حضور پرچالش و پر ابهام تجربه می‌شود؛ درخواست من از اعضای شورای داوری این است که حتما! با مرور محتوای همان فراخوان که به جامعه عکاسان ارایه شد، آثار رسیده را بررسی و کنکاش و ارزش گذاری کنند تا بشود هم به مجموعه عکس‌هایی موفق و قابل دفاع رسید و هم این آغاز امیدوارکننده بتواند برای دوره‌های بعدی خود آغازکننده یک تجربه‌ی بررسی و رفع نقص و بهبود باشد.
این عکاس طراح در پایان بر ضرورت چاپ کتاب عکس بخش مجموعه عکس مستند تاکید کرد و گفت: در عصری که سرعت تحولات جوامع و فرآیند‌های اجتماعی شتاب گرفته، آنچه امروز جامعه‌ی ما را در برابر انواع هجمه‌های علمی و فناوری همچون هوش مصنوعی و فرهنگی و اقلیمی و اجتماعی و جغرافیایی مصون داشته و حفظ کرده است، کتاب است، همان کتابی که شاید! آخرین سنگر اهالی فرهنگ و هنر در شبیخون اقتصادی باشد، ولی قابل کتمان نیست که وجود کتاب‌های عکس از سالیان بسیار دور هنوز بر جامعه تاثیرگذارند در قبال رویداد‌هایی که در سال‌های اخیر هزینه‌های کلان داشتند و کتاب نشدند و حافظه‌ی تاریخی ثانیه‌ها هم فراموش‌شان کرده‌اند این خلأ (مستندسازی)، بستر را برای تحریف واقعیت، هدایت جریان‌های فکری و بهره‌برداری‌های مغرضانه مساعد می‌سازد.
بخش مجموعه عکس مستند «از قاب تا روایت» با دبیری مهدی سروری در نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» برگزار می‌شود.
