سینمای ایران در جستجوی خوشبختی

باسلام .مستند خوبی بود .بعد از سلسله مباحثی که این اواخر در چند برنامه سینمایی سیما مبنی بر قهرمان درسینمای ایران صورت گرفت و من دیدم ،این مستند هم نگاه تقریبا جامعی به این مبحث کرده بود .البته که واضحه که سینمای ما به لحاظ اعمال سانسور و وجود بسیاری از مسائل ،هیچگاه نمیتواند مانند غرب ،قهرمانی در دل خود به وجود آورد .قهرمانی که مردم او را باور کنند و با او هم ذات پنداری نمایند .ضمنا کاش حالا که بحث قهرمان بود ،بیشتر به نقش جمشید هاشم پور و تاثیر آن شمایل خاصش با موهای تراشیده و اندام ورزیده اش در دهه شصت بر سینما میپرداختید.شاید هنوز هم بعد از گذشت چهارو نیم دهه از انقلاب ،قهرمانی به موفقیت آن کاراکتر خاص هاشم پور در سینمای ایران ظهور نکرده باشد .و این مهم در این مستند نادیده انگاشته شده بود .توقعم پرداخت بیشتر به این بعد از قهرمان بود .قهرمانی که در زمان خودش به تآسی از سری فیلمهای رمبو و راکی و.......قرابت زیادی با قهرمانهای غربی داشت .ممنون از حسن توجه شما .حقیقی.