سی تومن نقد

تماشای این فیلم رو پیشنهاد می‌کنم. داستان مستقیم و رو به جلو که نه‌تنها خوب پرداخت شده، بلکه در لایه روایت هم پیشرو هست. تدوین و استفاده مناسب از موسیقی (در بعضی دقایق انقدر کم که فراموش می‌کنید که فیلم موسیقی داشت)، کاملا در خدمت داستان گویی است. برخلاف برخی آثار که از این دو مولفه برای خلق یک تجربه صرفا اگزوتیک یا بعضا اروتیک استفاده می‌شه. چرخش‌های موحود در داستان واقعا غیرقابل پیش‌بینی هستند، اما اجرای شخصیت سومی که به خانه وارد شد (شخصی که خود را پلیس جلوه می‌داد)، به اندازه کافی واقع‌پذیر نبود. تماس ابتدایی صاحب‌خانه و متن مکالمه، کاملا در اضافه شدن یک پیش‌ذهن آزمند و طماع از شخصیت در ذهن مخاطب موثر است. با آرزوی توفیقات روزافزون برای تیم ساخت.