کیارستمی و عصای گمشده، مستندی به مدت زمان ۹۰ دقیقه، روایتی از نوع نگاه کیارستمی به زندگی و سینما است که محمود ثانی در مدت چهار سال و زمانی که کیارستمی کارگاه‌های آموزشی سینمایی در اسپانیا و کلمبیا برگزار می‌کرد، تلاش کرده بینش یک مؤلف، دیدگاه و جهان‌بینی این فیلمساز فقید را به تصویر بکشد.
محمود رضا ثانی پیش از ساخت مستند بلند «کیارستمی و عصای گمشده»، کتاب «عباس کیارستمی و درس‌هایی از سینما» را تألیف کرده که این کتاب به زبان‌های مختلف ترجمه و در ایران و آمریکا چاپ و توزیع ‌شده است.

شهر سوخته، همزمان با کاوش باستان شناسی در شهر سوخته صدایی از اعماق خاک شنیده می‌شود.
فیلم در حالی که همراه با باستان‌شناسان به روایت گزارشی و لحظه به لحظه از کاوش‌ها می‌پردازد، موازی با آن به جست‌وجوی صدا در اعماق خاک و به اعماق تاریخ می‌رود تا با مردم کهنسال شهر سوخته همراه شود.

خنده در تاریکی، تغییر و تحولات تاریخی تئاتر اصفهان از ۱۲۶۷ (ورود ارامنه) تا کنون. با حضور کسانی که پایه گذار تئاتر اصفهان بودند از جمله نصرت الله وحدت، رضا ارحام صدر، پرویز ممنون، علی رفیعی، هوشنگ حریرچیان، ژاله رجایی و غیره...

کودتای53، تقی امیرانی مستندساز ایرانی حین تحقیق و پژوهش برای ساخت فیلم مستندی درباره‌ٔ کودتای ۲۸ مرداد به مدارک و اسنادی دست یافت که دهه‌ها از چشم عموم مردم و اغلب تاریخ‌نویسان این حوزه پنهان بوده است.
اسنادی که بسیاری از زوایای تاریک تاریخ ۶۷ ساله‌ٔ این رویداد را نیز روشن کرده است.
کودتای ۵۳ محصول ده سال کاویدن اسناد محرمانه و پیگیری مصرانه‌ٔ شواهد برای درک جزئیات حیرت انگیز کودتاست. به این اعتبار، فیلم روایتی از کودتای ۲۸ مرداد به دست می‌دهد که تاکنون روی پردهٔ سینما دیده نشده است.

"چی‌چکا" که به بندرعباسی به معنی "قصه‌‎ی شب" است، مستندی است موزيکال و مردم نگار.
فيلم روايتگر زندگی پرچالش خنياگر هرمزگانی "ابراهيم منصفی" است. او ریتم و سروده‎ های بومی‌اش را با گیتار همراه کرد و ترانه‎ هایی از عشق و رنج و آزادی به یادگار گذاشت.
"چي‌چکا قصه‌ی شب" پنجره‎ای به جنوب ايران باز می‎کند؛ معرف موسيقی محلی و معاصر بندرعباس است و آداب و رسوم مردمان اين منطقه را به تصوير می‎کشد.

قصه بولوار«قصّه بولوار» درباره بولوار کشاورز، یکی از معروف‌ترین خیابان‌های تهران می باشد که در سال ۱۳۳۹ ساخته می‌شود.
فیلم جور کردن خطی از تاریخ و روایت و اتفاق است با همه فراز و فرودهایش، با همه آرزوهایش، مسیری که خیابان را به داشته جمعی ما تبدیل می‌کند...

جوایز

-برنده دیپلم افتخار هنر وتجربه از جشنواره بین المللی حقیقت ۱۳۹۶
-بهترین مستند با موضوع تهران در جشنواره شهر ۱۳۹۸
-دیپلم افتخار بهترین مستند در بخش ۴۰ سال تهران جشنواره تصویر سال ۱۳۹۹

بی‌گاه، سربازی بلوچ که به علت کشیدن سیگار، روز عروسی خواهرش لغو مرخصی شده است.
بی‌گاه داستانی غیرخطی است که داستان هامین را از کودکی تا به امروز روایت می‌کند. هامین به زبان بلوچی به معنای گرمای خرماپزان تابستان است.

وقتی پروانه شدم، داستان یک زن ساده اما مهربان که زندگی سخت و نامطبوع خود را با همسرش پشت سر می‌گذارد. بعد از اینکه ناخواسته باعث مرگ شوهرش می‌شود، زندگی جدیدی را با بدن شوهر مرده‌ی خود آغاز می‌کند...